Fatih İNCE’den Şok Sözler; “Güzel Ülkemde Goju-Ryu Yapılmıyor!”
F. Vural YILMAZ
Yaşamını Kanada’da sürdüren, Karate ve hakemliğe yaşadığı ülkede devam eden, ayrıca ülkemizde yazılarıyla da tanınan Sensei Fatih İNCE, geçtiğimiz günlerde Türkiye’ye tatil için geldi. İzmir’den İstanbul’a geçince ayağının tozuyla röportaj konuğumuz oldu. Bakın Karate ve dahası, neler-neler konuşuldu!
-Goju yaptığını sanan, iddia edenlerin hiç bir geleceği yok uluslararası Karate’de…
-Maalesef her türlü hazırlıkları 2016 yılında yapmamıza rağmen bir el Türkiye’de Goju-Ryu Karatenin gelişmesini ve büyümesini istemiyor.
-Shihan Yabunaka’da güzel ülkemizi görmek için can atıyor. Belki çok yakın bir gelecekte kendi olanaklarımla izmir’de bir Goju-Ryu semineri düzenleyebiliriz.
-Kanada milli hakemiyim 2003 den beri. Bu işi de herkes gibi gönüllü yapıyorum.
-Son söz; Karate camiamızda hiç kimse ile hiç bir sorunum, dünyalık makam ve mevkiler için nefretim, kin-garez ve husumetim yoktur.
SİYAHKUŞAK: Goju-Ryu Karate’ye geçişinizdeki etken tam olarak neydi?
Fatih İNCE: Zamanın Karate federasyonu içindeki etkili diktatörün bizleri dünya federasyonu- WUKO dışında kalan(WKF’den önceki ismi WUKO idi) stilleri maçlara almama kararıydı. Salih Çam hocam Fransa’ya Nanbu hocanın seminerine gidip bir daha geri dönmeyince, ilk önce Zafer Ersöz hocam ile stil değişikliği konusunu istişareler ediyorum. Sağolsun beni o güne kadar her alanda destekleyen Zafer hocam bana; “Salih hoca TR’ye sanırım uzun bir süre geri dönmeyecek, kafana göre takıl” diyerek adeta moral veriyor. Ben almış olduğum “DO ahlakı ve yüksek disiplinim gereği Salih Çam hocam ile sesli görüşebilmek-ondan helallik almak adına, PTT’den bir avuç uluslararası telefon jetonu satınalıp, Fransadaki numarasından ona ulaşıyor ve TKF”deki olumsuz durumları, Nanbudo’nun WUKO içinde ve Türkiye’de bir geleceği olmadığını ve daha başka olumsuz şeyleri de anlatıp, izin/destur rica ediyorum… Sağolsun beni anlayışla karşılıyor ve böylece helalleşiyoruz, Nanbudo’dan 1990 yılı başında resmen kopuyorum.
1991 de eğitim amaçlı ilk yurtdışı seyahatimi, Fransa-Strassbourg’da düzenlenen Goju-Ryu Antrenör seminerine aldığım resmi davet gereği, bizzat katılarak gerçekleştiriyorum, hocam Shihan Higaonna ile tanışıyorum. Bir hafta boyunca tam gün süren bu yıllık eğitimlerden geçip, sözkonusu bu seminerlere 2000 yılına kadar her yıl kendi maddi olanaklarımla bizzat katılıyorum. 1995 yılında İsveç’in başkenti Stockholm’da düzenlenen Avrupa seminerinde hocam Shihan Morio
Higaonna’dan “Türkiye şef Antrenörü/Chief Instructor ve Türkiye Temsilcisi”yetki belgesini alıyorum. Tam 27 senedir Shihan Higaonna hocamın talebesiyim.
SİYAHKUŞAK: EKF veya WKF şampiyonalarında yada uluslar arası turnuvalarda sitiller arasında öne çıkan bir sitil var mı? Yani şu stil daha ağır basıyor diyebilirmiyiz?
Fatih İNCE: Benim şuan gördüğüm kadarıyla Shito-Ryu stili harika başarılara imza atıyor dünya genelinde. Yeni katalar ve antik katalar birbiriyle yarış içinde ama harika bir ahenk de var.
SİYAHKUŞAK: Goju-ryu’nun kataları iddialı mıdır? Teknik, içerik veya sportif yönüyle yarışmalarda sporcunun derece şansı nedir?
Fatih İNCE: Geleneksel Karate stili olan Okinava Goju-Ryu ekolleri zaten WKF yarışmalarına katılmıyorlar. Geriye Japon Goju-Ryu ekolleri kalıyor. Bu organizsayonlar o kadar iddialı olmasalar da, tüm dünya şampiyonalarında tatamide mutlaka bulunuyorlar. Her ne kadar toplamda 12 katamız olsa da, yapılan yarışmalarda Goju-ryu kataları elbette iddialı. En uzun katamız olan Suparimpei katasını tüm fianallerde görmek mümkün.
SİYAHKUŞAK: Hocanız Higoanna!
Fatih İNCE: Değerli hocam Shihan Morio Higaonna(10.Dan) Halen kendi kurduğu ve kısa adı IOGKF olan uluslararası Okinawa Goju-Ryu Karate federasyonunun onursal başkanı. IOGKF maalesef uluslararsı alanda sportif karate içinde yarışmacı bir ruha ve karaktere sahip değil. Okinawa karatesinin spordan çok daha bir öneme sahip olduğu bilinci, bu ekolü çalışanların sadece kendi iç organizasyonları dahilinde 
kata, kumite yarışmaları yapmasına olanak sağlıyor. Birnevi kapalı devre yayın yapan radio benzetmesi yaparım ben. İdialarına karatenin gerçek ruhunu önemseyerek baktığınızda haklılık payı görmek mümkün. Ben saygı duyuyorum fakat gönlüm spor karatesinden yana sanki.
SİYAHKUŞAK: Türkiye’de TKF çatısı altında Goju-ryu semineri olacaktı, fakat olmadı!
Fatih İNCE: Evet, maalesef her türlü hazırlıkları 2016 yılında yapmamıza rağmen bir el Türkiye’de Goju-Ryu Karatenin gelişmesini ve büyümesini istemiyor. Sebebini bilmiyorum. Halen birileri pastayı paylaşmaya karşı bir tutum sergiliyorlar. Ayrıca şunu da belirtmek istiyorum ki; şuan Türkiyede yapılan Goju–Ryu karatenin dünyada yapılan Goju-Ryu ile uzaktan yakından bir alakası yok. Goju yaptığını iddia edenlerin, bu işten para kazananların hiç bir tanesi ne avrupada ve ne de dünyanın diğer bölgelerinde düzenlenen uluslararası seminerlere katılmıyorlar. Edirneden öteye geçmeyen antrenörler kesinlikle sporcularını kandırıyorlar. Öğrettikleri şeyler çok komik. Bundan 2 sene evvel izmire tatil için geldiğimde, il müdürlüğü tesislerinde ‘dan sınavlarına hazırlık’ çalışmasını izlemiş, haddim olmayarak orada federasyonun görevlendirdiği meslektaşlarıma bazı küçük uyarılarda bulunmuştum. Sadece 1 saat dayanabildim ve izlemeyi yarıda kesip orayı terkettim. Goju-ryu karateye özgü geleneksel egzersiz ve ısınmayı bile bilmeyen, yaptıramayan antrenörlerin, Türk sporculara verebileceği hiçbir şey yoktur. Gördüğüm bu arkadaşlarım sadece ve sadece ‘Goju-Ryu yaptıklarını zannediyorlar!’
SİYAHKUŞAK: Planda hangi yabancı hoca var dı ve gelecekte bir veya bir dizi seminer olabilir mi?
Fatih İNCE: Kanada’da birlikte idmanlar yapıp kendisinden çok istifade ettiğim, birlikte Ontario eyaletinde hakemlik yaptığım, arkadaşım Shihan Isao Yabunaka Sensei(8.Dan-Seiwakai) ile Türkiye için ileriye dönük çok ciddi Goju-Ryu karate için planlarımız var. Shihan Yabunaka’da güzel ülkemizi görmek için can atıyor. Belki çok yakın bir gelecekte kendi olanaklarımla izmir’de bir Goju-Ryu semineri düzenleyebiliriz. Buna Türk Karatecilerin gerçekten çok itiyacı var. Yeniden bir altyapı oluşturmak için benimle temasa geçen eski ve yeni sporcu ve anadolu’dan bazı antrenörler var. Kendilerine söz verdim yardımcı olmak için. Allah sağlık ve fırsat veririse, Goju-Ryu Karate’yi güzel memleketim izmir’de yeniden canlandıracağız inşaallah.
SİYAHKUŞAK: Son yıllarda üst üste ülkene ziyarete geldin. Karateyi gözlemleme şansı buldun! Gerçi açıkladın ama Türkiye’de Goju-ryu Karate’yi nasıl buldun?
Fatih İNCE: Maalesef Goju-Ryu adına ben hiç bir ciddi aktiviteye rastlamadım ben… yukarıda da belirttim, güzel ülkemde Goju-Ryu yapılmıyor. Nasıl yapılsın ki? Goju yaptığını iddia edenler beni salonlarına bile davet etmiyorlar! Talebelerine karşı mahcup olmaktan korkuyorlar sanki. Ben para-pul da istemiyorum üstelik. Her konuda onlara yardımcı olabilirim uzun yaz tatillerimde. Goju yaptığını sanan, iddia edenlerin hiç bir geleceği yok uluslararası Karate’de..Uluslararası bağlantısı olmadan, herhangi bir Japon hoca ve organizasyonu ile irtibat kurmadan bu iş nasıl olacak?
Fakat gelin-görün ki, sözkonusu o branşa/ekole ait temsilciliğinizin, diploma ve sertifikalarınızın, dünyaca kabul görmüş ilgili federasyon ve organizasyonları nezdinde hiç bir dayanağı, geçerliliği yok! Kimse tanımıyor sizi. Bakınız; lütfen beni anlamaya çalışınız, spor hayatınızın hiçbir döneminde uluslararası tanınan, bilinen bir antrenörler eğitim kurs ve seminerlerine katılmamışsanız ve bu alanda söz sahibi en az bir Japon/Okinawalı (10.Dan) bir Shihan’ın/efsane bir dövüşçünün dizinin dibinde oturmamış, onun terbiye ve disiplinini almamış, onunla birlikte tatamide terlememişseniz tek kelimeyle o stilde/branşta/ekolde hikayesiniz. Böyle olunca sizin o malum eğitiminiz, öğrettiğinizi iddia ettiğiniz teknikler, çevrenize/sporcularınıza anlattıklarınız birer hikaye ve diplomalarınız/sertifikalarınız moda tabirle ‘’çakma/Çin malı’’ oluyor.”SİYAHKUŞAK: Türkiye’ye böyle sık sık gelince yerleşme durumu var mı?
Fatih İNCE: Yurtdışında uzun yıllar kalınca ‘Türkiye’ye uyum sorunu’ ortaya çıkıyor. Düşünün bir kere, dünyanın en gelişmiş ve modern bir toplumunda uzun yıllar yaşıyacaksınız, yaşamınız, kültürünüz, herşeyiniz modern kurallar dahilinde ama Tr.’ye gelince herşeyiniz alt-üst olacak…İzmir’de araç kullanırken, kaldırımda yürürken, hatta alış-veriş yaparken bile ecel terleri dökeceksiniz! Olacak şey değil… Kusura bakmayın, biraz ağır olacak ama, sakın aşağıladığım vs. anlaşılmasın… Ben ülkemi herkes kadar seviyorum… çok seviyorum… İlkelleri değil. Bazen soruyorum kendi kendime; ’40 sene nasıl yaşamışım’ diye? Modern ve özgür yaşamımı bozamam, kimse kusura bakmasın! Kesin dönüşü (şimdilik) düşünmüyorum. İzmir’de yaşamak, trafikte araç kullanmak, kaldırımda yürümek neredeyse olanaksız biz gurbetçiler için. Gemi ile arabamı izmir limanına kadar okyanusu aşarak getirebiliyorum ama limanda sıkıntı başlıyor, bana ait arabamı konteyner’dan çıkartamıyorum! Acaba neden? Ey devlet, ey gümrük bakanı duy sesimi… yeri burası değil açıklayamıyorum! Sadece her yaz tatile gelebilirim. Bunun dışında Türkiye’ye geri dönüş mümkün gözükmüyor şuan için. Hatta tatil için bile cazip ve ekonomik değil Türkiye bize. Küba daha yakın ve ucuz..2017’de Küba’ya gittiğim için biliyorum, burdan çok daha ekonomik benim için. Toronto-İstanbul arası direkt uçuş tam 11 saat…Küba 3,5 saat…Siz kıyaslayın artık.
SİYAHKUŞAK: Kanada Federasyonu’nda hakemlik yapıyorsun. Orada hakemlik müessesesi nasıl? Birde cazip yönü var mı?
Fatih İNCE: Kanada milli hakemiyim 2003 den beri. Bu işi de herkes gibi gönüllü yapıyorum. Aslında Karateyi sevdiğim için katlanıyorum. Yoksa bir hafta sonunu, yarışmalar için bir pazarını, verecekleri 100 dolar karşılığında akşama kadar stresse sokmak akılcı değil.
SİYAHKUŞAK: Adaşın Fatih Yılmaz’ın bir sorusu var!
Fatih YILMAZ: Fatih hocam merhaba… Hem antrenör, hemde bir hakem olarak yıllardır karatenin içindesiniz. Bir çok karateci yetiştirdiniz çok sayıda maç yönettiniz. Kendi çocuklarınız karate veya spor dallarından birini çalışıyor mu? Bu bağlamda aileler çocuklarına spor konusunda yeterli desteği veriyor mudur? Size göre ailenin bakışı bu konuda nasıl olmalıdır?
Fatih İNCE: Sevgili adaşım Fatih Yılmaz kardeşim; kendi çocuklarım Karateye her üçü de henüz 5-6 yaşlarındayken başladılar. 2000 yılına kadar İzmir’de yapılan tüm yarışmalara katıldılar ve çok da başarılı oldular. Sanırım sporda gelen erken başarı çocuk üzerinde olumlu tesir bırakmıyor ve madalyaya doyduğu için ve de karatede bir
 |
 |
gelecek göremediği için üniversite çağına geldiğinde spordan tamamen kopabiliyor. Benim çocuklarda da aynısı oldu maalesef. Ayrıca Kanada’da karate yaygın değil.. Daha çok kış sporları yaygın ve yüzlerce alternatifleri var çocukların. Aileler bu konuda mücadele sporlarına, savaş sanatlarına pek olumlu bakmıyorlar diyebilirim.
SİYAHKUŞAK: Hocam sizin eklemek istediğiniz bir şeyler var mı?
Fatih İNCE: Herşey için çok teşekkürler ediyorum. Bana böylesine bir fırsat verdiniz ve içimi dökme şansı elde ettim İstanbul’da. Güzel sitemiz Siyahkuşak ve ekibine de sonsuz teşekkürler ediyorum. Başarılı çalışmalarınızın sürekli olmasıni diliyorum. Yaptığımız bu röportajdan dolayı rahatsız olanlar, alınanlar, kızanlar, itirazı olanlar olabilir. Bu ifadeler tamamen beni bağlar ve ne günümüze ait tesbitlerimde ve ne de geçmişte yaşadığım olumsuzluklarda herhangi bir yalan, abartma ve iftira yoktur. Var diyenlerle hukuk ve adalet önünde hesaplaşmaya hazırım. Tüm bu olumlu ve olumsuz ifadelerim beni bağlar, herhangi bir rahatsızlığı-şikayeti olan benimle kontakt kursun öncelikle. Siteye saldırmasınlar…Siz sordunuz,ben yanıtladım. Sürç-ü lisan ettiysek affola.
SİYAHKUŞAK: Teşekkürler Fatih hocam…
Efendim, ben teşekkür ederim. Bana kendimi, anılarımı ve geleceğe yönelik plan ve proğramlarımı anlatma olanağı verdiğiniz ve bana İstanbul’da zaman ayırıp beni ağırladığınız için asıl ben teşekkür ediyorum. İyi ki varsınız. Son söz; Karate camiamızda hiç kimse ile hiç bir sorunum, dünyalık makam ve mevkiler için nefretim, kin-garez ve husumetim yoktur. Sürç-ü lisan ettiysem affola.
e-posta; miyagidojo@gmail.com
