🥋 BİR NESLİN DİSİPLİN YOLCULUĞU, YAMANOĞULLARI’NIN İZİ

İstanbul’un kalbinde, bir pazar sabahı…
Spor salonunun kapısından içeri adımınızı attığınız anda duyulan o ritim — çıplak ayakların tahta zeminde bıraktığı tok ses — sadece bir antrenmanın değil, yılların disiplini, emeği ve inancının yankısı.

Bu hafta o ses, İstanbul Karateciler Spor Kulübü’nün düzenlediği 2025 yılı 3. dönem kuşak sınavında bir kez daha yankılandı.

Yaklaşık 200 sporcu, üç farklı kuşak grubunda (Beyaz-Sarı, Turuncu-Yeşil, Mavi-Kahverengi) ter döktü.
Her biri, sadece yeni bir kuşağın değil, yeni bir karakterin peşindeydi.
Çünkü bu kulüpte başarı, sadece renkle değil, karakterle ölçülür.

🎌 YAMANOĞLU DİSİPLİNİ: ŞAMPİYONLUKTAN EĞİTMENLİĞE UZANAN YOL

Sınavı yöneten isimler, Türk karatesinin iki efsanesi Hayrullah Yamanoğlu ve Alparslan Yamanoğlu idi.
Onları tanıyan bilir; onlar için karate bir spor değil, bir yaşam biçimidir.
Ben de yıllardır bu iki hocayı tanıyan biri olarak söyleyebilirim: onların bulunduğu bir ortamda disiplinsizlik barınmaz.

Alparslan hocanın, geçmişte Avrupa ve Dünya Şampiyonalarında kazandığı tecrübeyi bugün minik yüreklerle paylaşırkenki heyecanı hâlâ aynı.
“Artık ülkenin geleceği olan çocukların yüreklerine dokunarak, onları milli takımlara hazırlıyoruz,” derken gözlerindeki inanç, hâlâ o eski şampiyon günlerdeki gibi parlıyor.

Hayrullah hoca ise, bu sporun temel taşlarından.
O hem bir öğretmen, hem bir babadır salonda.
Yüzlerce sporcunun hayatına yön vermiş, nice milli sporcunun ilk kuşağını kendi elleriyle bağlamıştır.

🥋 ALTYAPIDAN ZİRVEYE: ADEM YAVUZ’UN SESSİZ EMEĞİ

Ve unutmamak gerekir: kulübün bugünkü başarısında altyapıdan yetişip yıllarını bu camiaya adamış bir isim daha var — Adem Yavuz.
O da bu kulübün öz evladı.
Çocuk yaşta tatamiye adım atıp, bugün genç antrenörlere rehberlik eden bir emektar.
Birçok sporcunun ilk adımında yanında olmuş, yıllarca sabırla, sessizce bu bayrağı taşımış bir değer.
Hocalarıyla omuz omuza çalışarak hem disiplini hem kardeşliği temsil ediyor.
Kısacası Adem Yavuz, bu kulübün hikâyesinde adı sessiz ama izi derin bir kahraman.

👨‍👩‍👧‍👦 VELİLERİN GURURU, ÇOCUKLARIN IŞIĞI

Kuşak sınavı sırasında salon dolup taştı.
Veliler, tribünlerde ayakta izliyordu çocuklarını.
Bir baba şöyle dedi: “Hocam, karate sadece sporu değil, hayatı öğretti bizimkine. Odasını topluyor artık, sözünü tutuyor. Bu da kuşaktan daha değerli değil mi?”

Gerçekten de öyle.
Bu kulüpte her kuşak bir renk değil, bir gelişim seviyesi.
Her ter damlası, bir karakter inşası.
Ve bunu sağlayan şey; Yamanoğlu ekolüyle birlikte, Adem Yavuz gibi içtenlikle çalışan eğitmenlerin samimiyetidir.

🥇 BİR SALON, YÜZLERCE UMUT

Sınav sonunda salondaki alkışlar uzun süre dinmedi.
Yeni kuşaklarını alan karateciler sevinçle poz verirken, o gururu en çok hisseden yine hocalarıydı.
Çünkü onlar bilir: her bağlanan yeni kuşak, geleceğin milli takımına atılan bir düğümdür.

Bugün o salonda sadece renkler değişmedi;
karakterler olgunlaştı, özgüvenler büyüdü.
Ve ben inanıyorum: Yamanoğulları’nın önderliğinde, Adem Yavuz’un emekleriyle yetişen her çocuk, yarının güçlü Türkiye’sine bir tuğla koyacak.

Bu ülkede hâlâ işini aşkla yapan, bir çocuğun başarısını kendi başarısı sayan insanlar var.
İstanbul Karateciler Spor Kulübü de bu insanların bir araya geldiği bir okul gibi.
Orada kuşak değişiyor ama değerler hiç değişmiyor.